Bijna 2 mnd. na de laatste Chemo

Het is alweer een poosje geleden dat ik een blog schreef.

Er was dan ook niet veel aanleiding. Alles lijkt in rustiger vaarwater te komen, of misschien went het allemaal wel.

Inmiddels zit de 2e van de 13 immunotherapie kuren erop. Hoe ik me nu voel ……. Ik zit er doorheen, raar al de maanden me goed en sterk gehouden en nu zak ik in, huilbuien, moedeloos, doodmoe zijn en alleen maar pijn, dat maakt je zo moe, en dan uiteindelijk die ongelofelijk lange nachten dat ik zeer veel plafonddienst heb.

Paracetamol spiegel opgebouwd, maar toch de pijn en alle onmacht komt naar boven, als je iets in het ziekenhuis vraagt over pijn of andere bijwerkingen, is vaak het antwoord:

• het gaat wel over een tijdje beter

• het moet je lichaam nog uit

• per chemokuur moet je lichaam 3 mnd. bijkomen (weet je hoelang dat is 2 JAAR!!)

• de vermoeidheid hoort erbij, gun het de tijd.

• de neuropathie kan minder worden, maar ook zo blijven

• de immunotherapie geeft je iedere 3 weken ook een duw

• een scan maken om te kijken of we op de goede weg zijn is morgen al achterhaald dus zolang je geen klachten hebt word dat niet gedaan

Iedereen denkt dat je beter bent, want de chemo zit er toch op, je hebt zo'n lekker kleurtje en je haren zijn weer aan het groeien. Ja de chemo zit erop maar de immunotherapie is geen “suikerwater”!! (Bijna) niemand begrijpt dat je emotioneel en lichamelijk nog lang niet zo ver bent en dat de nawerkingen je leven nog knap lastig maken.

Om alles weer een beetje op de rit te krijgen doe ik mee met een onderzoek van het VU. Er word een zeer uitgebreide vragenlijst ingevuld en die word besproken in het medische team. Aan de hand van die uitkomst word er bepaald op welke manier er mij nog hulp geboden kan worden om me beter in me vel te krijgen. Dit kan bv. zowel lichamelijk, oncologisch sporten, geestelijk of lotgenotencontact. Dat is nu in werking gesteld dus wachten op de uitslag.

Het klinkt allemaal depri maar dat wil niet zeggen dat ik Depri ben, ik zit er goed doorheen en moet de hele shit nog verwerken, wat ik alle maanden heb weggestopt. Ja, het is een moeilijke tijd, ik hoop dat gauw alles weer "gewoon gaat worden!!!!!!!!!